6 Şubat’ta Hatay’da meydana gelen depremde evleri ve işyerleri yıkılıp enkaz altında kalan iki arkadaş, Kocaeli’de yeniden hayata tutundu. Spor salonu açan iki arkadaştan Emre Kumru, “Antakya’da yaşadığımız felaketin ardından şehir harabeye döndü. Çalışabileceğimiz bir spor salonu yoktu. Sistemimizin tamamını Kocaeli’ye taşımaya karar verdik. Spor salonunun tadilat aşamasında duvar ustası, boyacı ve inşaat işçisi olarak çalıştık. Spor salonunda tüm işleri biz yaptık.” “Biz kendimiz yaptık. Kimsenin desteği olmadan, kendi çabamızla işleri hallettik” dedi.
6 Şubat’ta meydana gelen depremde en büyük acıyı Hatay’ın Antakya ilçesinde yaşayan 24 yaşındaki Emre Kumru ve 25 yaşındaki Bülent Erkan yaşadı. Evlerini, akrabalarını ve işlerini kaybeden iki antrenör arkadaş, yeni bir hayat için Kocaeli’ye taşındı. İlk olarak Kocaeli’de bir spor kulübünde antrenörlük yapan iki arkadaş, biriktirdikleri parayla hayallerindeki spor kulübünü açtılar. Yeni bir hayata başlayan iki arkadaş, depremin ilk yılındaki acıyı hâlâ yüreklerinde hissediyor.
“Kendi hayatlarımıza devam etmek zorundaydık”
Felaketin ardından Başiskele’ye taşındıklarını söyleyen Emre Kumru, “Kocaeli’ye geldiğimizde yaklaşık 5-6 ay başka bir spor salonunda çalıştık. Depremin etkilerini atlattıktan sonra duyularımızı yeniden kazanmaya başladık. Bir şeyler yapmamız gerekiyordu. Kendi hayatımıza devam etmemiz gerekiyordu. Uzun süre arkadaşımın yanında çalıştım.” Uzun zamandır hayalimiz olan işi Kocaeli’de yapmaya karar verdik. Biz bu işe başladığımızda arkamızda kimse yoktu. Biz her zaman kendi başımızaydık. Her şeyi kendi başımıza yaptığımız için bu işten çıktık. Buraya kadar gelebildiğimiz için ‘Allah’a şükür’ diyoruz. Partnerimizle uzun yıllardır arkadaşız. “Devam ediyor. Bu kulübü birlikte kurduk” dedi.
“Sarsıntı devam edince dolap üzerime çöktü.”
Dükkanın tamamen inşaat halinde olduğunu belirten Kumru, “Dükkanda sıhhi tesisattan elektrik tesisatına, boyaya kadar hiçbir şey yoktu. Ustalar ve ortağımla birlikte çalıştık, boya ve badana yaptık. Ben birinci dereceden ailemi kaybetmedim ama Diğer yakınlarımı kaybettim. Hatay’da çalıştığım iş yerinin üst katında.” Ben kalıyordum. Deprem anında masanın altına girdim. Deprem devam edince dolap üzerime çöktü. Dışarı çıkmak için ikinci kattan atlamak zorunda kaldım. Ailemin evi şehre uzak olduğu için yıkılmadı. Partnerimle yaşıyorum, ev hayatımız öğrencilik hayatı gibi devam ediyor. Spor salonumuz 15 gündür açık. Salonun tadilat aşaması yaklaşık bir ay sürdü” dedi.
“Yenileme aşamasında duvarcı olduk. Boyacı ve inşaat işçisi olduk.”
Yaşadıkları sıkıntıları anlatan Emre Kumru, “Antakya’da yaşadığımız felaketten sonra şehir harabeye döndü. Çalışabileceğimiz bir spor salonu yoktu. Tüm organizasyonumuzu Kocaeli’ye taşımaya karar verdik. 6 ay aynı yerde Başiskele’ye taşındık ve kulübümüzü kurduk. Tadilat aşamasında Başiskele’ye taşınarak kulübümüzü kurduk. “Boyacı, inşaat işçisi olduk. Spor salonundaki tüm işleri kendimiz yaptık. Hiç kimsenin desteğine ihtiyaç duymadan kendi çabamızla işi tamamladık” dedi.
“Çok kötü bir gündü”
Depremde evleri yıkılan Bülent Erkan, “Hatay’da deprem sırasında oturduğumuz apartmanın bir katı çöktü. Anneannemi sırtıma alıp evden çıktım. Çok kötüydü. 2. derece yakınlarımıza ulaşmaya çalıştık. Ulaşamadıklarımız, haber alamadıklarımız oldu. Depremde anneannemi, teyzemi, amcamı kaybettim. Onu enkazdan çıkardım. Anne tarafından 20, baba tarafından 4 uzak akrabamı kaybettim” dedi.
“Kalbimiz Hatay’da”
Depremden 5 gün sonra ailesiyle birlikte Kocaeli’ye geldiğini belirten Erkan, “Kocaeli’de bir kulüpte çalışmaya başladım. 10 ay çalıştıktan sonra partnerimle birlikte spor salonu açtım. Şu anda 20’den fazla üyemiz var. Ben de Hatay’da antrenörlük yapıyordum, şu anda yüksek. “Normalde bugün depremin yıl dönümü, Hatay’a gitmek istiyorduk ama işletmemizi kurarken bu mümkün değildi ama kalbimiz orada. Emre ile 8 yıldır arkadaşız, Antakya’da aynı kulüpte çalışıyorduk” dedi. – KOCAELİ
